کاربرد MPV در یافتن علت ترومبوسیتوپن سه شاخص فراموش شده در CBC ، شاخص اول MPV سه شاخص فراموش شده در CBC ، شاخص اول MPV حجم متوسط پلاکت یا MPV حجم متوسط پلاکت یا MPV ، میانگین اندازه پلاکت ها را برحسب فمتولیتر (fL) نشان می دهد. مقدار MPV با توجه به ابزار اندازه گیری متفاوت خواهد بود و درهرآزمایشگاه بازه مرجع خاصی دارد. اما این بازه معمولا 12-8 فمتولیتر در نظر گرفته می شود. شاخص MPV باید همراه با تعداد پلاکت ها تفسیر شود. کاربرد MPV در یافتن علت ترومبوسیتوپن شاخص MPV در محدود کردن تشخیص های افتراقی ترومبوسیتوپنی کمک بسیاری می کند. برای نمونه این شاخص ، در ترومبوسیتوپنی ناشی از تخریب محیطی مانند پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایمنی افزایش می یابد. علت این اتفاق ، افزایش تولید ترومبوپویتین به دنبال از بین رفتن پلاکت ها است. متعاقبا برای افزایش توده کلی پلاکت ، پلاکت های بزرگ تر و جدید از مگاکاریوسیت های سالم آزاد می شود. برعکس در بیماران مبتلا به ترومبوسیتوپنی ناشی از هیپوپلازی مگاکاریوسیت ها ، MPV کاهش می یابد. زیرا مگاکاریوسیت های ناقص نمی توانند حجم کلی پلاکت را ثابت نگه دارند و هر پلاکتی که تولید شود کوچک باقی می ماند. این تفاوت ممکن است به علت اسپلنومگالی پنهان بماند، زیرا هرچه پلاکت بزرگتر باشد ، راحت تر در طحال گیر کرده و از بین می رود . پس مقدار MPVممکن است پایین یا طبیعی گزارش شود. همچنین می توان برای افتراق بیماری های ترومبوسیتوپنیک مادرزادی از MPV استفاده کرد. برای نمونه بیماری سندرم پلاکت خاکستری و سندروم برنارد سولیر ،MPV بالا و سندروم ویسکوت آلدریچ ، MPV پایین دارند. شاخص MPV می تواند در تعیین پیش آگهی ارزشمند باشد طبق شواهد بدست آمده ، MPV دارای قابلیت تعیین پیش آگهی به خصوص در بیماری های عروقی است ، زیرا بر اساس یک فرضیه پلاکت های بزرگ تر هموستاز را افزایش می دهند. در یک فرا بررسی بزرگ ، MPV بالا در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر ، با پیامد بد همراهی داشته است ، خطر مرگ با سکته قلبی در افراد دارای MPV بالا ( بازه ۱۱/۷ - ۸/۴ فمتولیتر در مطالعات متفاوت) ، 17٪ بالاتر از افراد دارای MPV پایین گزارش شده است. در یک مطالعه بر۲13 بیمار مبتلا به سکته قلبی بدون بالا رفتن قطعه ST ، خطر بیماری کرونری قابل توجه در افراد دارای MPV و تروپونین بالا ، 4/18 برابر موارد MPV طبیعی و تروپونین بالا گزارش شده است. طبق این مطالعه ، MPV بالا می تواند به تشخیص بیماران در معرض خطر بالای بیماری کرونری که از اقدامات تهاجمی مانند آنژیوگرافی سود می برند ، کمک کند. این همراهی در سایر بیماری های عروقی نیز دیده شده است. در۲۶۱ بیمار که تحت آنژیوپلاستی کاروتید تعبیه استنت قرار گرفته بودند ، MPV بالاتراز ۱۰/۱ فمتولیتر با سه برابر شدن خطر انسداد مجدد استنت همراه بوده است. در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو به خصوص در افراد دچارعوارض میکروواسکولار مانند رتینوپاتی و میکروآلبومینوری ، میزان MPV نسبت به افراد شاهد بالاتر بوده است. برعکس در بیماران مبتلا به سرطان ، MPV پایین با پیش آگهی ضعیفی همراه بوده است. در یک مطالعه گذشته نگر در ۲۳۶ بیمار مبتلا به سرطان مری، افراد دارای MPV برابر یا کمتر از 7/4 فمتولیتر نسبت به بیماران دارای MPV بالاتر از این مقدار، بقای کلی کوتاه تری داشته اند. همچنین MPV پایین با افزایش خطر ترومبوآمبولی وریدی در بیماران سرطانی همراه بوده است. در یک مطالعه مشاهده ای همگروهی آینده نگر در ۱۵۴۴ بیمار ، احتمال رخ دادن ترومبوآمبولی وریدی در دو سال آینده ، در افراد دارای MPV کمتر از ۱۰/۸فمتولیتر ، ۹٪ گزارش شده است. در حالی که این مقدار در افراد دارای MPV بالا 5/5٪ ذکرشده است. بقای کلی دو ساله در بیماران دارای MPV بالا بیشتر از موارد MPV پایین بوده است. این تفاوت از ۶۴/۷٪ - ۵۵/۷٪ با (۰/۰۰۱ P=) گزارش شده است. با این حال MPV همچنان با یک معیار بالینی کامل فاصله زیادی دارد. به دلیل واریاسیون این شاخص در آزمایشگاه ها ، همیشه مقادیرغیرطبیعی باید با بررسی اسمیرخون محیطی تایید شوند ، علاوه براین ، هنوز مشخص نیست که چرا MPV بالا در بیماران غیرسرطانی پیش آگهی ضعیفی دارد، در حالی که در مبتلایان به سرطان برعکس است ، نقش MPV در تعیین پیش آگهی در مرحله تحقیقاتی بوده و برای تعیین کاربرد بالینی آن به مطالعات بیشتر در قالب کارآزمایی های بالینی نیازاست. درآزمایشگاه پاتوبیولوژی و مولکولی دکتر قلی زاده – دکتر اسفندی آزمایش CBC به وسیله دستگاه بسیار پیشرفتهMindray 6800 انجام می شود که توانایی شمارش رتیکولوسیت ها و NRBC و تشخیص شیزونت مالاریا را دارد و در ضمن اندکسهای خونی را با دقت و صحت بسیار بالا گزارش می کند. از ویژگی های دیگر این دستگاه استفاده از تکنیک فلوسایتومتری می باشد که اکثر دستگاه های متدوال فاقد آن است ، لذا شناسایی سلول های خونی به دو روش اندازه گیری قطر سلول ها و شناسایی ترکیب شیمیایی آن ها می باشد که خطای تشخیص را به حداقل ممکن می رساند. دریافت