چرا افراد مبتلا به دیابت در معرض خطر زخم هستند؟ زخم پای دیابتی زخم پاها یکی از مشکلات شایعی است که به دلیل دیابت کنترل نشده ایجاد میشود.زخم هایی که بهبود نمیابند میتوانند منجر به قطع انگشتان،بخش هایی از پاها یا سایر قسمت های تحتانی پا شوند. دیابت میتواند تمام عروق خونی سراسر بدن را تخریب کند.عروق خونی کوچک،که خونرسانی به اعصاب در پاها را تامین می کنند ممکن است درگیر شده و در نتیجه منجر به درد سوزش یا کرخی پاها(نوروپاتی،عروق محیطی) و کاهش احساس درد شود.پینه ها،تاول،بریدگی،سوزش و فرورفتن ناخن در انگشت،میتوانند همه منجر به زخم پای دیابتی شود.ممکن است بیمار به دلیل بی حسی ناشی از نوروپاتی دیابتی از این صدمات کوچک آگاه نباشد،بنابراین ممکن است زخم ایجاد شده و قبل از اینکه مورد توجه قرار گیرد،بزرگ شود.همچنین ممکن است عروق خونی بزرگ پاها تحت تاثیر قرار گرفته و منجر به گردش خون ضعیف(بیماری های شریان محیطی)شود.زخم ها ممکن است به کندی بهبود یابند.میزان قند خون بالا نیز میتواند بهبودی زخم ها را به تاخیر بیندازد.مراقبت و نظارت روزانه پاها نقش مهمی در درمان دیابت داشته و میتواند از بروز زخم پای دیابتی پیشگیری کند. عفونت و زخم پای دیابتی زخم پای دیابتی ممکن است عفونی شود.در صورتی که ترشحات چرکی از زخم وجود دارد و پوست اطراف آن گرم و قرمز است،احتمالا زخم عفونی شده است.لازم است پزشک قسمت های پینه بسته و بافت های مرده را از زخم بردارد؛اگر زخم به نظر عفونی بیاید،نمونه برداری بافتی و بررسی آزمایشگاهی آن،در شناسایی انواع باکتری هایی که سبب عفونت شده و انتخاب آنتی بیوتیک مناسب کمک کننده است.زخم عفونی معمولا با آنتی بیوتیک خوراکی برای مدت یک الی دو هفته تحت درمان قرار میگیرد.اگر زخم عمقی باشد،استخوان زیرین زخم ممکن است عفونی شود.عفونت استخوان به نام استئومیلیت نامیده میشود و میتواند سبب مرگ استخوان ها شود.آنتی بیوتیک تاثیری در درمان استخوان مرده ندارد.هنگامی که استخوان از بین میرود،باید بافت های مرده با قطع بخش هایی از پا که درگیر شده اند،برداشته شوند.بسیاری از قطع عضو ها در بیماران مبتلا به دیابت به دنبال استئومیلیت ایجاد می شوند.اگر یک بیمار نیاز به چهار الی شش هفته آنتی بیوتیک وریدی داشته باشد،باید راه وریدی برای بیمار تعبیه شود.بیمار همچنین برای کنترل علایم عفونت و عوارض جانبی آنتی بیوتیک ها نیاز به آزمایش خون یک بار در هفته خواهد داشت. درمان برداشتن بافت های پینه بسته و مرده توسط بک فرد متخصص مراقبت مناسب از زخم ها کاهش فشار به زخم کنترل مناسب قند خون تغذیه مناسب ارزیابی گردش خون پاها آنتی بیوتیک درمانی در صورتی که زخم عفونی شده باشد. پیشگیری زخم را تمیز،خشک و در حد مناسب مرطوب نگه دارید کفش مناسب بپوشید به طور روزانه پاهایتان را بررسی کنید بدون کفش راه نروید برای بررسی پینه،صدمات کوچک یا فرورفتن ناخن در گوشت به پزشک متخصص مراجعه کنید. حدقل یکبار در سال برای بررسی پاها به پزشک مراجعه کنید. قند خون خود را در محدوده طبیعی نگهدارید سیگار نکشید دریافت
